vervolg

Daarna reden we naar de plek waar we de sledehonden hadden gehuurd, er stonden 4 sleden klaar en de honden trappelden en blaften ons tegemoet. Eerst gingen we de tipi in waar het houtvuur lekker brandde, en konden we onze meegebrachte boterhammen boven het vuur tot tosti.s omtoveren. Wat smaakte dat lekker!. Toen werden we opgehaald en kregen we een slee toegewezen, Katja en Joeri gingen voorin bij de 1e slee, lekker met hun billen op de rendierhuiden en het doek werd over hun lijf dichtgedaan tegen de sneeuw, want het sneeuwde. Ben en ik gingen in de laatste slee, alleen Ben dacht dat hij kon sturen maar dat was niet helemaal overgekomen, gelukkig wilde een nderlandse vrouw halverwege ruilen omdat het haar niet goed lukte om te sturen en te blijven staan dus greep Ben zijn kans en stuurde de slee. Wat zij die honden sterk zeg, en wat een geweldige ervaring om zo door de natuur te gaan, over het ijs (40 cm dik) en door het bos over smalle paadjes, door het moeras. Echt super" Daarna gegeten in Lindvallen aan de piste en hebben Ben en de kids voor vrijdag snowboards gehuurd en gaat Joeri 2 uurtjes lessen. Trouwens wat kan Joeri eten!! Jullie krijgen een gepeperde rekening hoor , haha. Teruggereden in sneeuwbuien, slechte wegen hoor en bijna 2 rendieren om zeep geholpen die het leuk vonden om opeens uit de bosjes op te duiken. Helaas ging de sneeuw over in regen, en dooit het flink. Ijsvissen vandaag ging niet door, dus de keuze of huiswerk maken en chillen bij het huisje of even naar Orsa rijden om te zien wat daar te doen is. Dus het werd Orsa, ze zijn nu samen aan het langlaufen, over een half uur wordt het donker maar ze hebben een zaklantaarn bij zich en ze genieten. Jammer dat jullie er niet zijn, we missen jullie echt, maar het voelt ook heel vertrouwd en fijn met Joeri. Lekker een puber )nu 2) die vooral veel zin hebben om de afwas te doen.
Morgen naar Salen, vuurwerk is gekocht en we spreken elkaar gauw.
Dag lieverds
Krista (Katja,Joeri,Ben) (geen idee of er nog schrijffouten in staan maar dat komt omdat we in een soort receptie staan waar anderen ook nog willen)